การประยุกต์ใช้ผลกระทบของกระจกฉนวนในการอนุรักษ์พลังงานอาคารอย่างไร

การลดค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อน: สัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อน (ค่า U) ของแก้วฉนวนอาจต่ำถึง 1.8-2.8 W/(m²· K) เมื่อเทียบกับกระจกบานเดียวแบบดั้งเดิม (ประมาณ 5.8 W/(m²· K)) การสูญเสียความร้อนจะลดลงประมาณ 60%

ฉนวนกันความร้อนของชั้นก๊าซ: ชั้นก๊าซแห้งหนาขนาด 6-20 มม. (อากาศหรือก๊าซเฉื่อย) ในรูปแบบของอุปสรรคความต้านทานความร้อนปิดกั้นการถ่ายโอนความร้อนผ่านการนำความร้อนการพาความร้อนและการแผ่รังสี

การสะท้อนของรังสีอินฟราเรด: การเคลือบ Low-E (การปล่อยมลพิษต่ำ) สามารถสะท้อนถึงรังสีอินฟราเรดมากกว่า 90% ลดการสูญเสียความร้อนในร่มในฤดูหนาวและความร้อนจากแสงอาทิตย์ในฤดูร้อน

การปรับปรุงอัตราส่วนประสิทธิภาพการใช้พลังงาน: เมื่อเทียบกับกระจกฉนวนธรรมดากระจกฉนวนต่ำ E สามารถลดการใช้พลังงานอาคารได้ 20-30%โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผลกระทบที่สำคัญในพื้นที่ที่มีภาระการปรับอากาศสูง

ค่าการนำความร้อนที่ต่ำกว่า: การเติมก๊าซเฉื่อยเช่นอาร์กอนและคริปทอน (ซึ่งค่าการนำความร้อนต่ำกว่าอากาศ 30-40%) ช่วยเพิ่มผลกระทบของฉนวนกันความร้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพื้นที่อากาศหนาวเย็นหรือร้อน

การลดความเสี่ยงของการควบแน่น: สารดูดความชื้นดูดซับความชื้นอย่างต่อเนื่องทำให้โพรงแห้งและหลีกเลี่ยงการควบแน่นบนพื้นผิวด้านในของแก้วในฤดูหนาว

การใช้งานที่อยู่อาศัย: ในเขตอบอุ่นเช่น Jinan อาคารที่ใช้กระจกฉนวนสามารถลดการใช้พลังงานปรับอากาศได้ 30-40%ลดอุณหภูมิในร่มลง 3-5 ℃ในฤดูร้อนและลดความต้องการความร้อนในฤดูหนาว

อาคารพาณิชย์: การใช้กระจกฉนวนสำหรับผนังม่านสามารถลดการใช้พลังงานของอาคารทั้งหมดได้ 15-25%ตามมาตรฐานการรับรองของอาคารสีเขียว (เช่นอาคาร LEED และ China Green)

การลดการปล่อยก๊าซคาร์บอน: ลดการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลทางอ้อมและลดการปล่อยCO₂ผ่านการอนุรักษ์พลังงาน

การประหยัดต้นทุนระยะยาว: แม้ว่าค่าใช้จ่ายเริ่มต้นจะสูงกว่าแก้วบานเดียว 2-3 เท่า แต่อายุการใช้งานอาจใช้เวลานานถึง 15-30 ปีและระยะเวลาคืนทุนการลงทุนมักจะ 5-8 ปี

ภูมิภาคที่เย็นมาก: ลดภาระความร้อนในฤดูหนาว

ภูมิภาคที่ร้อนมาก: บล็อกรังสีแสงอาทิตย์และลดการใช้พลังงานปรับอากาศ

พื้นที่ความชื้นสูง: หลีกเลี่ยงการควบแน่นของแก้วและรักษาการส่งผ่านแสง